So Long and Thanks for All the Fish

Bugün Türkiye'deki eğitim öğrenim hayatım bitti sonunda lan. Hoşçakal üniversite hayatımı bazı bazı mutlu ama çoğunlukla zehir eden okul! Hoşçakal kantinin arkasındaki okulda geçirdiğim sürenin dersler dışındaki zamanımı geçirdiğim kırıldı kırılcak tahta masa ve sıralar! Hoşçakal iğrenç yemekhane tabldotları ve kantindeki daha da iğrenç mikrodalga şinitselleri! Hoşçakal orta bahçedeki uçak ve çevresindeki banklar!  Friends'deki Mr. Trieger'ın doğumda hastaneden kaçırılıp Türkiyeye getirilmiş kayıp ikizi hademe amca, derslere erken geldiğimizde sınıflarda uyurken ya da sigara içerken bulduğumuz yusuf dayı, 'ya bozuk param yok sonra verim' diye diye borcumun muhtemelen milyarlara ulaştığı fotokopici volkan abi, kantinde modacı kızlar geçerken kafalarını senkronize bir şekilde kızların yönünde hareket ettiren makinacı abaza kardeşler, modacı olmayı tuhaf tuhaf giyinmek sanarak aynaya bakmayı ve makina fakültesine geldiklerini unutan haliyle bahsi geçen abaza kardeşlerimizi durduk yere erekte eden modacı ablalar, kendilerini birer enstein, stephen hawking falan sanan birbirinden kompleksli hocalar, hayatımızı zindan eden ve işimizi zorlaştırmayı kendilerine amaç edinmiş öğrenci işleri, hoşçakalın hepiniz! Her gün yeni yeni icatlar çıkarmaktan başka bir icraatin yok İTÜ! Öyle bürokrasin var ki değme devlet dairelerine taş çıkartır... Ama gene iyi yanların da var hakkını yemeyelim. ... Şimdi aklıma gelmiyor. Ama öyle ya da böyle, seneye diplomamı almaya gelinceye dek esen kal İTÜ! Bize çektirdiklerini yeni nesillere çektirmemen, daha az psikopat, akıl sağlığı yerinde öğrenciler yetiştirmen dileğiyle...

Artık ofişıli Fashion Institute of Technology öğrencisiyim lan!!!