Angry Angel

Imogen Heap

Bu sefer albüm ya da şarkı değil de kişi tanıtıcam. 10 Temmuz'da ülkemize konsere geldiğini öğrenince yaklaşık iki senedir falan dinlemediğim bu hatun kişisinin albümlerini yeniden hatmettim de (hatta ben bakmazken albüm de yapmış yaramaz) ne kadar sevdiğimi hatırladım. Yaptığı tür biraz electronica biraz da indie. (Indie'ye de har daim canımız kurban). 

The O.C'deki şarkılarıyla ile ünlü olmuş sanırım, izlemediğim için bilemiycem. İzleyenler varsa, oradan tanıyabilir kısaca. Ben Garden State'teki Let Go şarkısıyla tanıdım şahsen. Let Go da kendisinin dahil olduğu Frou Frou grubunun bir parçası. O da şahanedir, ama konumuz o değil. Zaten konuşmicam bu sefer, albümlerdeki favori şarkılarımın playlistini yapıp konuyu kapatıcam.

iMegaphone (1998)

Kısaca bişey diyim bari yine de, en sevdiğim albümüdür bu Imogen Heap'in anagramı olan iMegaphone. 20 yaşında yapmış bu albümü hanımkızımız. Diğer albümlerine göre daha sert müziği bunda.

Speak for Yourself  (2005)

iMegaphone'dan yedi yıl sonra çıkarmasının sebebi bu albümü plak şirketlerinden çok canının yanmasıymış. Nitekim bu albümde eeeh yeter be diyip kendi şirketini kurmuş (Megaphonic Records) ve albüm kapağına kadar her şeyini kendi yapmış. Konserleri de one-women-show şeklinde oluyormuş, enstrümanların kontrolünü sahnede, laptop'ında yapıyormuş. Sonra da O.C. ile patlamış işte. İlk albümüne göre daha yumuşaktır ama Hide and Seek gibi a capella güzellikleri barındırır. 

Ellipse (2009)

Valla ne yalan söyleyeyim, pek de dinleyemedim bu albümü, henüz şarkıları tek tek absorbe edemedim (daha güzel kelime bulamadım şimdi, biliyorum çok iğrenç oldu) ama yine de bir fikrim var. Aha!'yı çok sevdim özellikle, sanki bir Tim Burton filminden çıkmışçasına Denny Elfman şarkılarını andırıyor.